به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آرت گیل :علیرضا عصار خواننده مطرح موسیقی پاپ کشورمان که قرار است بهمن ماه پس از شش سال روی صحنه حضور یابد درباره مسایل مختلفی از شرایط موسیقی و حال و هوای خود سخن گفت.

نسل دهه هفتاد موسیقی ایران را می‌توان از نسل‌های موفق دانست که حضورشان در فرآیند تولید، بازاریابی و اساسا نظام فرهنگی و اقتصادی موسیقی ایران سرمنشا دگرگونی‌هایی بوده است. خوانندگان این نسل که اتفاقا تعدادشان زیاد هم نیست اغلب هنرمندانی بودند که نه تنها تاثیر کیفی به سزایی در عرصه موسیقی پاپ آن دوران داشتند بلکه هر کدام مبدع تفکرات و شیوه ای از خوانندگی شدند که تا سال‌ها در دل و جان مخاطبان این نسل ماند و از یادها نرفت.

نسل دهه هفتاد موسیقی پاپ ایران هم نسل فراموش نشدنی هستند که نمی‌توان از تاثیرات آنها بر جریان قالب موسیقی ایران به ویژه موسیقی پاپ کشور گذشت. بدون تردید علیرضا عصار یکی از همین هنرمندانی است که نمی توان از تاثیر بی‌بدیل او در جریان فعالیت‌های موسیقایی کشور عبور کرد. او یکی از ستارگان پرفروغ موسیقی پاپ ایران در دهه‌های هفتاد و هشتاد بود که حالا بعد از شش سال دوری از اجراهای زنده تصمیم گرفته بار دیگر در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران تازه‌ترین کنسرت خود را با تیم اجرایی جدیدی روی صحنه ببرد.

او که به نوعی یکی از رکورددارهای برگزاری کنسرت در پایتخت بود تصمیم گرفته در این کنسرت منتخبی از آثار ماندگار و جدید خود را برای مخاطبانش اجرا کند که این فرصتی است تا مخاطبان بعد از کنسرت‌های اغلب تکراری این سال‌ها، شاهد اجرای آثاری باشند که می‌تواند به لحاظ محتوا معرف فضایی جدید در مخاطب شناسی کنسرت‌ها باشد؛ فضایی که شاید عاشقانه‌ها آنچنان جایگاهی در آن نداشته باشند اما گذری برای بیان دغدغه‌های اجتماعی‌اند که این روزها کمتر با آن مواجهیم.

این خواننده که آنچنان تمایلی برای گفت‌وگو با رسانه‌ها نداشته و ترجیح داده که با بیان موسیقایی خود به انعکاس نقطه نظراتش بپردازد در آستانه تازه‌ترین کنسرتش که به همت موسسه فرهنگی هنری «آوای هنر» در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی برگزار می‌شود، طی گفت‌وگویی که با خبرنگار مهر داشت به بیان دغدغه‌ها و انگیزه‌های خود در حوزه اجراهای زنده پرداخت که آن را از نظر می‌گذرانید.

او درباره انگیزه‌های خود از برگزاری این کنسرت و همچنین کارهای آینده‌اش گفت: بعد از اینکه تصمیم گرفته شد تا من دوباره بعد از شش سال فعالیت‌هایم را در عرصه اجرای زنده و تولید آثار آغاز کنم، تمامی فاکتورهایی که هر خواننده باید در حوزه استانداردهای اجراهای زنده انجام دهد مدنظرم بود و امیدوارم در این کنسرت و کنسرت‌های بعدی بتوانم توقعات به حقی که مخاطب از علیرضا عصار دارد، برآورده کنم.

عصار افزود: ضمن اینکه این جنس رابطه هم برای من بسیار تازه است. شما شرایط بهترِ این موضوع را زمانی متوجه می شوید که در بهترین روزهای کاری به چندین دلیل یکباره سکوت کنید و در آن سکوت است که متوجه می‌شوید کارهایی که انجام داده‌اید چه نقش و تاثیری در جامعه پیرامونی داشته است. در نتیجه این توقعی که مخاطب دهه هفتاد موسیقی پاپ ایران از علیرضا عصار دارد به طور طبیعی در ذهن و قلب من نیز جاری است و من از روزی که تصمیم گرفتم دوباره کارهایم را شروع کنم روی همین موضوع تمرکز داشتم و امیدوارم این توقع هم در مخاطب و هم در من برآورده شود.

اجرای آثار محبوب و تازه در کنار یک کار خیلی سخت

خواننده آثار خاطره‌انگیز پاپ تاکید کرد: ما می‌بایست یکسری واقعیت‌ها را بپذیریم و این صحبت کلیشه‌ای هم نیست و اگر کسی از همکاران من پیش از این به آن اشاره داشته حتما حق داشته که این موضوع را بیان کرده است. ما نسبت به استانداردهای بین‌ا‌لمللی کنسرت‌ها محدودیت‌هایی داریم و در ایران به طور طبیعی و قانونی نمی‌توانیم همه آنها را انجام دهیم. به اضافه اینکه یکسری محدودیت‌های دیگر نیز وجود دارد که به نوعی «محدودیت‌های محلی» هستند. به هر حال چون در ایران سالن استاندارد برگزاری کنسرت به تعداد کافی وجود ندارد و برج میلاد را هم دیگر به موسیقی پاپ نمی‌دهند و از سوی دیگر تالار بزرگ وزارت کشور هم دچار سانحه شده بنابراین تمامی کنسرت‌ها در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی متمرکز شده است که همین موضوع دست همه ما را برای موضوع «ساند چک» به عنوان مهم‌ترین مساله هر کنسرتی می‌بندد.

به عبارتی وقتی به دلیل تراکم برگزاری کنسرت ها زمانی برای ساند چک درست و اصولی وجود ندارد همین مورد به تنهایی تبدیل به معضل دشواری می شود که کار را برای خواننده و گروهش سخت می کند. البته زمانی که ما در عرصه موسیقی فعالیت بیشتری داشتیم این فشار کنسرت ها اصلا وجود نداشت و تعداد برنامه های زنده بسیار کمتر بود. یعنی در بسیاری از موارد از شب قبل، سالن کنسرت برای ساند چک در اختیار ما بود و اگر تدبیری هم برای اجرای زنده داشتیم، می توانستیم آنها را درنظر بگیریم؛ موضوعی که طی سال های اخیر دیگر امکان آن وجود ندارد.

این خواننده که اولین بار سال ۷۸ آلبوم موسیقی «کوچ» را روانه بازار موسیقی کرد با اشاره به تلاشی که از سوی گروه اجرایی برنامه برای هرچه بهتر برگزار کردن تازه‌ترین کنسرتش صورت گرفته است، تاکید کرد: همه اینهایی که به آن اشاره کردم دلیل نمی‌شود که من و گروه اجرایی یک کار ساده را به مخاطب ارائه دهیم و من مثل همیشه سعی خواهم کردم تا بهترین کار را به طرفداران و مخاطبان عزیز ارائه دهم. مطمئن باشید من هر کاری از دستم بر بیاید و فکر می‌کنم صحیح است، انجام می‌دهم. ضمن اینکه به طور کلی کنسرت ما یک کنسرت موسیقایی است و قرار هم نیست کار ویژه غیر موسیقایی روی صحنه اتفاق بیفتد که فضای کنسرت را از قالب موسیقایی خود دور کند.

عصار در ادامه صحبت‌های خود توضیح داد: از سوی دیگر بنده معتقدم ماهیت شکلی ارکستر به «ماهیت موسیقایی» خواننده بازمی‌گردد. در مورد من هم نوع موسیقی‌ای که طی این سال ها در ذهن و جانم وجود داشته و آن را تولید کردم، جنس ارکستری را که مخاطب با آن آشناست می‌طلبد. خیلی از همکاران من هستند که نوع موسیقی‌ای که تولید می‌کنند ارکستر بزرگ‌تری نمی‌طلبد و اصلا هم ربطی به بد یا خوب بودن کارشان ندارد ولی من سعی کردم جنس ارکستری که برای کنسرت در نظر گرفتیم متناسب با موسیقی‌هایی باشد که در قبل خوانده و اجرا کردم.

به هر حال بخش عمده‌ای از این کنسرت که بعد از شش سال دوری از اجراهای زنده اتفاق می‌افتد، آثاری است که قبلا آنها را اجرا کرده‌ام ولی نسل جدید مخاطبان این فرصت را نداشته‌اند که آنها را روی استیج ببینند و من فکر می‌کنم این فضا فرصتی است که اگر دوست داشته باشند، می‌توانند با این موسیقی‌ها آشنا شوند. البته بخشی از کنسرت هم کارهای جدیدی خواهد بود که متعلق به آلبوم آینده من است. به طور کلی ما این ارکستر را با توجه به رپرتواری که به آن اشاره کردم چیدیم و امیدوارم صدادهی با تمام محدودیت‌هایی که در این زمینه داریم در بهترین شرایط ممکن باشد.

خواننده آلبوم «عشق الهی» با اشاره به اشعار انتخابی که در قطعات جدید کنسرت پیش رو قرار است اجرا شود، اظهار کرد: همان طور که گفتم بخش عمده‌ای از کنسرت مربوط به کارهای قدیمی است، اما بخش دیگری مربوط به اجرای چند قطعه جدید است که در آن از آثار شاعرانی چون حسین غیاثی (قطعه من با توام)، روزبه بمانی و افشین مقدم استفاده کرده‌ام.

برای هیچکدام از تصمیماتم دلیل سیاسی نداشتم

عصار در پاسخ به این پرسش که آیا دوران مناسبی را برای آغاز دور تازه فعالیت‌هایش در شرایط فعلی موسیقی پاپ انتخاب کرده یا خیر؟ گفت: اگر بخواهم صادقانه پاسخ شما را بدهم، می‌توانم اینطور بگویم «در لحظه‌ای که تصمیم گرفتم بعد از شش سال دوری دوباره وارد فضای موسیقی شوم اصلا به موضوع از این منظر نگاه و فکر نکردم که آیا در حال حاضر زمان مناسبی برای حضور دوباره هست یا نه». در واقع من به این حضور دوباره خیلی شخصی‌تر نگاه کردم.

من برای تصمیم گیری بیشتر از اینکه به فضای پرتلاطم موسیقی که عینا آن را درک کردم توجه کنم به خودم در این زمینه رجوع کردم و آنچه برای من برای بازگشت دوباره به موسیقی اهمیت داشت به هیچ عنوان بازار موسیقی نبود بلکه اول به خودم رجوع کردم که آیا آمادگی این را دارم که از نظر ذهنی وارد یک اتفاق بزرگ شوم؟ باور کنید کنسرت و اصولا مقوله موسیقی برای من خیلی خیلی جدی است. به هر ترتیب در این روزها حالم برای برگشت مساعد است و امیدوارم باقی اتفاقات هم به خوبی بیفتد.

او با بیان اینکه از سال‌های ابتدای فعالیت خود تمایلی برای حضور در جشنواره‌های موسیقی نداشته است، تاکید کرد: من در سال‌هایی که پرکار هم بودم در هیچ جشنواره‌ای شرکت نکردم و در این زمینه هم دلایل خاص خودم را داشتم که الان نیازی نمی‌بینم درباره آن صحبت کنم. من هیچوقت برای هیچ کدام از تصمیماتم نه دلیل سیاسی داشتم و نه هیچ دلیل دیگر، دلایل من همیشه موسیقایی بوده است.

یک ثانیه هم به رفتن از ایران فکر نمی‌کنم

خواننده آلبوم «حال من بی تو» پیرامون وضعیت خوانندگان هم نسلش و ماندگاری نام آنها در اذهان توده مردم عنوان کرد: من با هم نسلان خودم از جمله محمد اصفهانی دوست صمیمی هستم و با خشایار اعتمادی هم نسبت فامیلی دارم. خدا رحمت کند ناصر عبدالهی عزیز را که متاسفانه هیچ وقت این فرصت پیش نیامد تا او را ببینم و گفت‌وگویی با هم داشته باشیم، اما بسیار خوشحال بودم که ابراز لطفش را در همان زمان از طریق رسانه‌ها دنبال می‌کردم و فقط به دلیل مشغله کاری که هر دوی ما داشتیم فرصت نشد همدیگر را ببینیم ولی او جزو خوانندگانی بود که من تولیداتش را دنبال می‌کردم. اما اگر بخواهم درباره این موضوعی که شما اشاره کردید، صحبت کنم ممکن است حملِ بر خیلی مسائل شود در نتیجه من درباره دوستان عزیزم در این نسل صحبت نمی‌کنم و پاسخ شما را بدون هیچ سر سوزنی اغراق و کلیشه درباره خودم می‌گویم.

اما یک واقعیتی هست که امروز وقتی برمی‌گردم و به آن نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم یک عنصر عجیبی از رابطه بین مردم و من وجود داشته و دارد که این را شما فقط در صورتی متوجه می‌شوید که جای من باشید. به عبارتی من هیچ جور دیگری نمی‌توانم صحبت کنم که از چه جنس و حجمی صحبت می‌کنم. من که حتی در زمان فعال بودنم تمایلی برای روی جلد رفتن و مصاحبه مطبوعاتی نداشتم در تمام این سال‌ها می‌دیدم که مثلا یک خانم و آقای سالمند یا یک نوجوان پانزده ساله در خیابان جلوی من را می‌گیرند و می‌گویند «چرا نمی‌خونی؟ چی شده؟ کی می‌خونی؟» و این برایم بسیار اتفاق عجیبی است که اصلا ربطی هم به خودستایی ندارد. من می‌خواهم بگویم جنسی از رابطه با مردم به وجود آمده که یک ثانیه هم احساس نکردم فراموش شدم.

عصار با اشاره به این نکته که در مدت غیبت شش ساله خود احساس تنهایی و فراموش شدن نداشته است، گفت: این حسی است که من در این مدت از مردم گرفتم و شاید زمانی که مردم به کنسرت بیایند خیلی‌ها بگویند: «فلانی اینطور هم که احساس می‌کردی نبوده» ولی باز هم من در جواب آنها خواهم گفت: «تعداد کسانی که به کنسرت می‌آیند ملاکی برای بررسی حرفی که به شما می‌زنم نیست». من بر این عقیده‌ام، جان من از نظر روحی از طریق مردمم تغذیه شده و این باعث شده که هیچ وقت، حتی یک ثانیه به رفتن از این مملکت و هر چیز منفی دیگر فکر نکنم. به هر حال به جهت این همه سال دوری در خانه نشستم و غصه خوردم ولی خلاء عشق را هیچوقت احساس نکردم و جز اینکه روزی هزاران مرتبه بگویم «خدا را شکر» هیچ چیزی بر زبان من جاری نبوده است.

این مواردی که به آن اشاره کردم سرسوزنی اغراق و دروغ ندارد و از اعماق وجودم به آن اشاره می‌کنم. آن چیزی که من در این سال‌ها از مردمم حس کردم جز عشق هیچ چیز دیگری نبوده است. من می‌دانم که همه ایرادات رفتاری زیادی داریم که باید آنها را درست کنیم ولی مردم ما جداً نازنین و مهربان هستند. البته ممکن است در جبر زمانه این سال‌ها رفتارهای اجتماعی ما تحت تاثیر قرار گرفته باشد اما این «لاجَرَم» است، ولی من ماهیتا چیزی جز عشق ندیدم.

رسالتی برای جریان سازی ندارم

خواننده آلبوم «مولای عشق» در این بخش از گفت‌وگوی خود درباره شرایط فعلی موسیقی پاپ کشور در حوزه ستاره سازی و مقایسه آن با الگوهای رفتاری خوانندگان دهه های ۷۰ و ۸۰ تاکید کرد: حقیقتا اطلاعات من در این زمینه کافی نیست یعنی من به جرات می‌توانم بگویم که همکاران جدیدتر خودم را جز یکی دو نفر تا به امروز از نزدیک ندیدم در نتیجه قضاوتم قضاوت درستی نخواهد بود. البته این موضوع هم دلیل خاصی ندارد. اما درباره سوالی که مطرح کردید باید به این موضوع اشاره کنم که واقعا بچه‌های نسل جدید را از نزدیک نمی‌شناسم.

در نتیجه قضاوتم هم عادلانه نخواهد بود. اما همین یکی دو هنرمندی که من با آنها ارتباط داشتم حداقل با من رفتار محترمانه و خیلی مودبانه‌ای داشتند. ولی بر این باورم نتیجه کارها نشان می‌دهد که مسیر نسل جدید درست بوده یا نه. در شرایط نرمال وقتی یک نفر به محبوبیت و شهرت می‌رسد، اگر آن هنرمند رفتار درستی با موسیقی، خود و مخاطبانش داشته باشد دلیلی برای تمام شدن او وجود ندارد و می‌تواند تا آخر عمر همان شهرتی را داشته باشد که در جوانی داشت.

او در بخش دیگر صحبت‌هایش عنوان کرد: من هیچ رسالتی برای خودم قائل نیستم که بخواهم به نمایندگی از قشر خوانندگان، مبدع و شروع کننده یک جریان تازه در موسیقی پاپ باشم چون ادعایی در این زمینه ندارم، من اصلا به این موضوع فکر نمی‌کنم که آمده‌ام تا جریان موسیقی را اصلاح کنم و آن را از این ریل به ریل دیگری ببرم. من این نقش را فقط در رابطه با خودم می‌توانم ایفا کنم و اگر این کار را درست انجام بدهم قطعا تاثیر خود را در بدنه موسیقی خواهد گذاشت. به هر حال بنا نیست حالا که مردم ترانه‌های عاشقانه دوست دارند من هم به طور کامل عاشقانه بخوانم، من یک سری تصورات، باورها و عقایدی دارم که بر اساس آنها شعر و ملودی انتخاب می‌کنم، می‌سازم و می‌خوانم.

این صحبت من هم کاملا کیفی است و کمی نیست یعنی کسی که از روز اول با قطعه «معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا» کارش را در موسیقی آغاز می‌کند قطعا دنبال کمیت نیست. کسی که می‌رود آلبوم «نهان مکن» را در آن وضعیت بازار موسیقی تولید می‌کند به طور حتم دنبال فضای این چنینی نیست. من همچنان بر این عقیده‌ام در نوع موسیقی که من کار می‌کنم باید بدون هیچ جهت گیری سیاسی یک سری حرف‌ها را زد چرا که من بر خلاف تصوراتی که راجع به من می‌شود، اصلا آدم سیاسی نبوده و نیستم.

اجرای آلبوم «نهان مکن» با ارکستر سمفونیک تهران

خواننده آلبوم پرطرفدار «نهان مکن» که سال ۸۵ به آهنگسازی شهرداد روحانی و او در بازار موسیقی منتشر شد، در جواب این سوال که آیا در دوره جدید کاری مذاکره‌ای با شهرداد روحانی رهبر ارکستر سمفونیک تهران برای اجرای زنده این آلبوم داشته است؟ توضیح داد: استاد شهرداد روحانی و خانواده محترمشان از جمله هنرمندانی هستند که بنده قبل از تولید آلبوم «نهان مکن» مراوادات و رفت و آمدهای زیادی با آنها داشتم و می‌توانم بگویم در عین دوستی و رفاقتی که میان ماست، شهرداد روحانی استاد من در موسیقی است.

آلبوم «نهان مکن» نیز از جمله آثاری است که من علاقه زیادی به آن دارم که اتفاقا بارها و بارها با آقای روحانی درباره اجرای زنده آن صحبت داشتیم که بتوانیم هم در ایران و هم در خارج از ایران کنسرت‌هایی داشته باشیم منتها به دلیل این سکوت چند ساله من خیلی جدی به آن نگاه نمی‌کردم تا اینکه بالاخره تصمیم گرفتیم در دوره جدید کاری اجراهای زنده‌ای از این آلبوم داشته باشیم و اگر ماجرای کنسرت پیش رو تمام شود، بنا داریم به صورت جدی درباره این برنامه هم برنامه‌ریزی‌هایی انجام دهیم.

قطعا اگر بخواهیم اجرای زنده جدیدی داشته باشیم، اجرای آلبوم «نهان مکن» همراه با ارکستر سمفونیک تهران در اولویت جدی من است که امیدوارم هرچه زودتر امکانات اجرای آن فراهم شود چون فضای آلبوم به گونه‌ای است که غیر از ارکستر سمفونیک نمی‌توان با مجموعه‌ای دیگر آن را اجرا کرد.

پیشنهاد خوب اجرای تیتراژ باشد روی آن فکر می‌کنم

خواننده آلبوم «ای عاشقان» در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر فعالیتش در حوزه خوانندگی تیتراژ آثار سینمایی و تلویزیونی نیز توضیح داد: من در این حوزه ایدئولوژی خودم را دارم. اول اینکه جنس صدا و خوانش من شاید محدوده انتخاب را چه از طرف کسانی که من را انتخاب می‌کنند چه از طرف من که بخواهم آن کار را انتخاب کنم، محدود کند. من هیچوقت عنادی برای فعالیت در این فضا نداشته و ندارم که بگویم «چون خوانندگی تیتراژ کار غلطی است من در این فضا فعالیت نمی‌کنم» اتفاقا شاید چنین تجربه‌ای خیلی هم خوب و لذت بخش باشد اما حداقل تا به امروز پیشنهادی که احساس کنم از نظر محتوایی و نوع خوانندگی من پیشنهاد درستی است، انجام نگرفته ولی اگر پیشنهاد خوبی در این زمینه دریافت کنم قطعا استقبال خواهم کرد.

ایستادن در سکوت محض صحنه‌ای که ۱۳ سال از آن دور بودم

خواننده آلبوم «بازی عوض شده» در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اینکه تصمیم به اجرای برنامه‌های مستمری در عرصه موسیقی دارد، گفت: طبیعتا دلم برای اجرای موسیقی تنگ شده است. همین چند روز پیش که همراه با پویا نیکپور و سایر دوستان برای بازدید بعد از ۱۳ سال به سالن میلاد نمایشگاه بین المللی رفتم وقتی رفتم روی استیج و در سکوت محض در همان جایی ایستادم که ۱۳ سال پیش ایستاده بودم، نمی‌دانید چه چیزی در روح من گذر می‌کرد.

شاید این حس در نوشتار و کلمات میسر نباشد، اما در همان جا به اتفاقاتی نگاه کردم که بین من و مخاطبانم افتاده بود. شما باید جای من باشی که ببینی چه حسی به من دست داد، من در آن لحظه به تمام سال‌هایی نگاه می‌کردم که رفت. به هر ترتیب حالا آماده‌ام که کار کنم و اگر اتفاقات عجیب و غریبی نیفتد دوست دارم به کارم ادامه دهم.

عصار تاکید کرد: من همیشه احساس می‌کنم مخاطبان من همیشه با مخاطبان دیگر فرق دارند. روزی هم که تصمیم گرفتم دوباره برگردم در جایی از مردم تشکر کردم و نوشتم «آنقدر از شما ممنونم که به خاطر بودنتان و انرژی که به من می‌دهید به خودم جرات دست زدن به تجربیات تازه را می‌دهم».

می‌دانم مخاطبان من فرق دارند

خواننده آلبوم «محتسب» از تلاش خود برای ارتقای هنری آثارش به دور از هرگونه خیال پردازی‌های رایج صحبت کرد و افزود: من در این مدت همه چیز را می‌شنوم و بر این باورم که آدمی باید با واقعیت روبه‌رو شود. به هر صورت آن چیزی که می‌دانم و بر آن پافشاری می‌کنم این است که «می‌دانم» مخاطبان من فرق دارند و چیزی که با جانم لمس کردم، این بوده که جز عشق چیز دیگری نبوده است. حالا ۵۰۰ نفر یا ۵۰ هزار نفر اگر از کنسرت‌های من دیدن کنند در دیدگاه من نسبت به مواضعی که در این گفت‌وگو به آن اشاره کردم تغییری حاصل نخواهد کرد.

عصار در پایان بیان کرد: من موضوع عمیق و پنهانی که راز مگو باشد، ندارم اما آن بخشی که دوست دارم به آن اشاره کنم این است که امیدوارم همه چیز در بهترین شرایط ممکن برگزار شود و مردم از کنسرت ما راضی باشند. به هر حال تغییرات اصلی در گروه موسیقایی ما اتفاق افتاده به طوری که رهبر ارکستر من در این کنسرت پویا نیک پور است .ضمن اینکه تغییراتی نیز در گروه نوازندگان اتفاق افتاده از آن جمله می‌توان به آرش مقدم نوازنده درامز، همایون نصیری پرکاشن، دارا دارایی بیس، ماکان حافظی گیتار، سهیل بیانی مهر گیتار اسپانیش و امیر شهابی کیبورد به اضافه گروه کر به سرپرستی فرهاد هراتی و ارکستر زهی جدید اشاره کرد.

به نقل از :خبرگزاری مهر