تحویلداری در دوره اول متوسطه که در دبیرستان «پورداوود» تحصیل می کرد با «حسین حمیدی عدلی»  نوازنده ویلن، آشنا شد و توسط وی به «داریوش علی زاده» معرفی شد.

براساس گزارش های منتشر شده از زندگی این خواننده گیلانی،تحویلداری نخستین ترانه خود را که از ساخته‌های داریوش علی زاده و با شعری از «حسن رویت پور» بود، در برنامه رادیو ارتش رشت اجرا کرد و سپس دو آهنگ و شعر از حسین حمیدی عدلی که بسیار کار موفقی بود، اجرا شد و بعدها تعدادی از ساخته‌های خود و سایرین را اجرا کرد، که جملگی کارهای مردم پسندی شد.

از محبوب‌ترین ترانه های گیلکی تحویلداری، ترانه «سیه چومه» است.آشنایی تحویلداری با «شیون فومنی» از گیلکی سرایان شناخته شده استان زمینه ساز چند اثر از جمله «آشیون چوبی»، «زخمی»، «مره خیلی دوست بدار» و «همه حرفات دروغ بود» شد.

تحویلداری مانند بسیاری از خوانندگانی که تجربه فعالیت در قبل از انقلاب را داشتند تا بیش از دو دهه بعد از انقلاب ۱۳۵۷،امکان تولید آثار هنری را پیدا نکرد. اوسال ۱۳۸۲ با آلبوم «سنگ صبور» به دنیای هنری بازگشت. تحویلداری از آن زمان به تناوب با «صدا و سیمای مرکز گیلان» همکاری کرد.