پایگاه اطلاع رسانی آرت گیل به نقل از آی سینما گفت : علیرضا مجلل بازیگر نقش میرزا کوچک‌خان جنگلی در مجموعه تلویزیونی «کوچک جنگلی» در دهه ۶۰ پس از توقف ساخت این مجموعه و پایان فیلم «شاید وقتی دیگر»، برای همیشه ایران را ترک کرد و به سوئد رفت. او در آخرین گفت و گویش از ماجرای مهاجرت و ادامه بازیگری در سوئد گفته و آرزو دارد با نقشی در قد و قواره میرزا کوچک‌خان جنگلی به ایران بازگردد.

کارگردان اول مجموعه «کوچک جنگلی» ناصر تقوایی بوده است، اما در همان ابتدای کار حاشیه‌هایی برای این مجموعه به وجود می‌آید و بهروز افخمی که در آن زمان مدیر شبکه یک تلویزیون بوده است کارگردانی این سریال را به عهده می‌گیرد و «کوچک جنگلی» به عنوان اولین تجربه کارگردانی برای او ثبت می‌شود. جالب است که علیرضا مجلل در گفت و گوی تازه‌اش با ایسنا، از بازیگرانی که به سوئد مهاجرت کردند و ناصر تقوایی کارگردان اول این مجموعه و فعالیت‌هایش در صدا وسیمای ایران و تئاتر و سینمای سوئد حرف می‌زند، اما هیچ نامی از افخمی نمی‌برد.

مجلل سال‌ها در تلویزیون ایران با عنوان تهیه‌کننده حضور داشته و بازیگر و تهیه‌کننده مجموعه‌هایی چون «سلطان و شبان» و «همشهری» در سال‌های دهه شصت است. اما پس از یک‌سال مرخصی برای بازی در سریال «کوچک جنگلی» به عنوان نیروی مازاد معرفی می‌شود و در نظر نگرفتن سابقه‌اش شرایطی به وجود می‌آورد که منجر به مهاجرت این بازیگر و تهیه‌کننده می‌شود. مجلل در این‌باره می‌گوید: «بر مبنای قولی که داده بودند بعد از اتمام کار فیلمبرداری به گروه فیلم و سریال، قرار بود به محل خدمتم برگردم. اما در خلال کار مطلع شدم که به بهانه این که: «حضورشان در تئاتر و فیلم و سینما مورد نیاز ضروری است و هر وقت که لازم بود با ایشان قرارداد خواهیم بست »… مرا به عنوان مازاد بر نیاز همراه با تعدادی دیگر در اختیار امور اداری گذاشته و بیش از پانزده سال سوابق خدمتی‌ام را نادیده گرفته و زیر پا گذاشتند! این اقدام نسنجیده برایم بسیار دور از انتظار بود.»

توقف «کوچک جنگلی» همزمان با سال‌های جنگ تحملیل اتفاق افتاده و تلویزیون با مشکل بودجه مواجه بوده است، مجلل پس از این توقف که برای همیشه سریال میرزا کوچک‌خان را ناتمام می‌گذارد و پس از پایان «شاید وقتی دیگر» به کارگردانی بهرام بیضایی برای همیشه از ایران می‌رود.

با این وجود، او که نسبت فامیلی نیز با میرزا کوچک‌خان جنگلی داشته و پدربزرگش نوه خاله این سردار ملی است، بازی در این نقش را از فرصت‌های خوب خود می‌داند: «در آثار گوناگونی شرکت داشتم که بسیار هم از حضور در آن‌ها لذت بردم، اما ایفای نقش «میرزا» از همه‌ آن‌ها مجزا و از بخت یاری و تقدیر بلندم بوده است.»

اما از ابتدا مجلل برای این نقش در نظر گرفته نشده بود، او ماجرای انتخابش برای این نقش را با توجه به این‌که ناصر تقوایی از نسبت فامیلی او با میرزا خبر نداشته، این‌طور روایت می‌کند: «ابتدا قرار نبود من نقش « میرزا » را بازی کنم. وقتی ناصر تقوایی عزیز قرار شد این کار را بسازند، من ‌به عنوان تهیه‌کننده و بازیگر مشغول تولید سریال تلویزیونی «افسانه سلطان و شبان» بودم. بازی در نقش احسان الله‌خان به من پیشنهاد شد و بعد از صحبت با آقای تقوایی برای تست گریم به شمال رفتم. چون بازی این نقش دیرتر شروع می‌شد و من زمان کافی داشتم کار «سلطان و شبان» را به پایان برسانم. اما در نهایت با توقف کار «کوچک جنگلی» و تغییراتی که در کادر تولید آن به وجود آمد، یک‌باره این اقبال به سراغم آمد و نقش «میرزا» به من پیشنهاد شد. مرغ اقبال به سویم پرکشید، آرزو بر دلم نگذاشت و بر شانه‌هایم نشست.»

او که پیش از پخش این سریال به سوئد سفر کرده و هنوز به طور کامل این سریال را ندیده است، نسخه سینمایی آن را با توجه به کم شدن بسیاری از بخش‌ها راضی کننده‌ نمی‌داند و درباره سفر به ایران برای نمایش این فیلم در جشنواره فجر می‌گوید: «با تلفیق و تدوینی از قسمت‌های سریال فیلمی سینمایی به عنوان «تفنگ‌های سحرگاهان» آماده شد تا در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شود. با من که در سوئد بودم تماس گرفتند و خواستند به ایران بیایم تا دامنه‌ شایعات پناهندگی بازیگر به کشور دیگر فروکش کند، حتی قول پرداخت هزینه‌ سفر را هم به من دادند. با هزینه خودم آمدم، و در شب نمایش فیلم در تالار وحدت حضور داشتم اما متأسفانه هیچ حالی از من پرسیده نشد و صحبتی هم درباره ادامه کار نشد… اگر می‌شد، قطعا به عنوان مکمل بخت بزرگ دوران کاری‌ام، استقبال می‌کردم.»

مجلل که هم‌دوره بازیگران و کارگردانان ماندگاری در سینمای ایران است، درباره ادامه فعالیت در سوئد می‌گوید: «در چهار پنج سال اولی که به این جا (سوئد) آمده بودم، هدف اصلی این بود با کسانی که از ایران خارج شدیم مانند سوسن تسلیمی، محمد مطیع، سعید اویسی، داریوش فرهنگ و … با توجه به حضور آقای بیضایی دور هم جمع شویم و شروع به کارهای ایرانی بکنیم و چهره دیگری از آثار هنری ایرانی عرضه بداریم. بویژه در برابر آثار نازلی که از دیگر نقاط جهان به عنوان تئاتر و فیلم ایرانیان عرضه می‌شد. اما شرایطی که در سوئد وجود داشت این اجازه را نمی‌داد که بتوانیم به عنوان گروهی در کنار یا نزدیک به هم باشیم. این پراکندگی‌ها هم آثار مخرب خود را داشت. اگر از همان ابتدا به دنبال کارهایی به زبان مادری نمی‌رفتیم، شاید خیلی زودتر از این ها وارد کادرهای سوئدی می‌شدیم.»

مجلل از سال ۱۹۹۳ با گروه‌های سوئدی کار می‌کند و اخیرا هم فیلمی سینمایی کار کرده که در حال آماده شدن است. او از حضور موفق مسعود رایگان در سینمای ایران خوشحال است و سوسن تسلیمی را در کارش موفق می‌داند. این بازیگر و تهیه‌کننده که در این‌سال‌ها تنها دو-سه بار به ایران سفر کرده، درباره سینمای ایران نیز این‌طور اظهار نظر می‌کند: «تا آنجا که می‌توانم وقایع سینما و تئاتر ایران را دنبال می‌کنم و گاهی کارهایی هم می‌بینم. مانند فیلم‌های فرهادی، پناهی، پوراحمد، مهرجویی یا در جشنواره‌ها می‌بینم و یا نسخه‌ای به دستم می‌رسد. کارهایی که نسبت به قبل بسیار متفاوت است. البته گاهی کارهایی هم دیدم که بسیار نازل بودند.»

او پس از گذشت ۲۷ سال از «کوچک جنگلی» علیرغم پیشنهادهای بسیاری که داشته هرگز هیچ کار ایرانی دیگری را نپذیرفته است: «در طول این سالیان در سوئد کارهای مختلفی کردم اما در کارهای ایرانی حاضر نیستم هر کاری بکنم. دوست دارم یک شخصیت تاریخی یا یک فیلم سنگین باشد.اگر نقش شخصیتی که جای کار داشته باشد پیشنهاد شود حتما قبول خواهم کرد اما تاکنون چنین موقعیتی پیش نیامده است.»

او در پایان آروز می‌کند با نقش مناسبی که به اصطلاح جای کشتی گرفتن برایش وجود داشته باشد، به ایران بازگردد.